levenskunst-floor-van-liemt-rijksmuseum

Kunstfotografieboek
'De Gemene Deler'

2021
Boek - fotografie & tekst

Wat het betekent om op jongvolwassen leeftijd kanker te hebben begrijpt eigenlijk niemand. En toch is het ontzettend belangrijk dat anderen weten hoe hard er gewerkt moet worden om overeind te blijven. Als je dat beter begrijpt kun je ook beter helpen.

De boeklancering vond plaats op 25 augustus 2021 in het Rijksmuseum te Amsterdam, waar het eerste exemplaar door Floor werd uitgereikt aan longarts Wanda de Kanter.

Astrid-De verkeerde versnelling-DSC_5948
Beeld Loet Koreman

Astrid, Ayla, Kevin, Claudia, Robbin, Floor, Awa, Agnes, Serdar, Meiran en Niels vertellen met ieder zes foto’s hun eigen verhaal bij zes thema’s. Elk thema bestrijkt een aspect van de enorme impact die deze ziekte op het leven van een jongvolwassene heeft. Daarbij gaat het niet alleen om hun dagelijks leven, om hoe zij de dagen vullen met opleiding, werk of zorg voor kleine kinderen, maar ook om hun diepe binnenwereld, hun dromen en angsten en hun relatie met de buitenwereld, de liefde, familie en vrienden. Het geheel van kunstfotografie, tekst en vormgeving nodigt de lezer uit tot nadenken, het zal hem of haar bewust maken van een leefwereld die voor de meeste mensen onvoldoende bekend is.
De boeklancering vond plaats op 25 augustus 2021 in het Rijksmuseum te Amsterdam, waar het eerste exemplaar door Floor werd uitgereikt aan longarts Wanda de Kanter, ambassadeur van F|Fort.

kunstfotografieboek-schuin

Makers

floor_van_liemt
"Dit boek moest er komen en je weet nooit hoeveel tijd er is."

Floor van Liemt (1997-2021)

Concept ontwerp en creatieve directie
De Gemene Deler was het idee van Floor. Zij heeft het creatieve team samengesteld, de deelnemers geselecteerd en geïnterviewd, de fotoshoots begeleid, en de eindredactie gevoerd over beeld en tekst.
Loet-Koreman
"Het was voor mij een unieke tijd, omdat ik zo intensief met Floor heb samengewerkt. "

Loet Koreman

Fotografie
Studeerde aan de Academie St Joost (Breda), werkt in opdracht en maakt vrij werk. Houdt van fotograferen in een architectonische omgeving, liefst in combinatie met het menselijk lichaam. Is altijd op zoek naar bijzondere plekken, ensceneert daarin een dynamisch beeld. Is een verhalenverteller.
www.fotoloet.nl
Alexa-Gratama
"Door tekst te schrijven bij de foto’s van Loet ging ik pas echt begrijpen wat het betekent om op jonge leeftijd kanker te hebben. "

Alexa Gratama

Tekstschrijver
Alexa Gratama is naast haar werk in de rechtspraak voorzitter van de F|Fort Foundation en altijd bezig met taal. Zij schrijft opinies, columns en toneelstukken, redigeert manuscripten van derden en werkt aan eigen verhalen.
Odette-Kramps
"De medewerking aan en samenwerking voor De Gemene Deler is er een waar ik erg trots op ben en met veel warmte op terugkijk. "

Odette Kramps

Grafische vormgeving
Met meer dan 15 jaar ervaring als zelfstandig ontwerper is Odette Kramps een veelzijdige grafisch designer die strategie en creativiteit moeiteloos combineert. Als pure beelddenker vertaalt ze ideeën naar ontwerpen die raken en inspireren. https://www.skabelon.nl
"De ruis is verdwenen, kleine zorgen zijn naar de achtergrond geschoven, alleen wie ertoe doet loopt mee. Dat heeft deze ziekte met mij gedaan, een niet verkozen afscheid van een gewoon, maar zorgvuldig uitgedacht leven. Ik ben in één klap tot de kern teruggebracht. Mijn zuivere zelf blijft over. Waar ik voor sta. Sommige dingen, sommige dromen pakt niemand mij af. "
Dat is de Essentie

Deelnemers

  • DSC_0552-Robbin

    Robbin

    Hoe kijk je terug op je deelname?
    Toen ik mijn diagnose kreeg was ik net afgestudeerd. Ik  kwam in een stroomversnelling terecht. Het fotografieproject heeft mij geholpen om stil te staan bij mijn ziekte en me beter inzicht gegeven in wat het eigenlijk met mij en mijn omgeving heeft gedaan.

    Waar sta je nu, in 2025?
    Mijn ziekte heeft de afgelopen jaren gelukkig weinig invloed gehad op mijn dagelijks leven. Ik geniet zo veel mogelijk van het leven en probeer de dingen die ik wil doen zo weinig mogelijk uit te stellen.

  • awa-gassama

    Awa Gassama

    Hoe kijk je terug op je deelname?
    Het project was een soort therapie voor mij om aandacht te besteden aan wat mij was overkomen en dat een plekje te geven. Het bracht mij verbinding en het gevoel dat ik niet alleen was. Het liet aan de wereld zien hoe krachtig ik ben ondanks mijn ziekte.

    Waar sta je nu, in 2025?
    Door de ziekte en behandelingen heb ik blijvende klachten en beperkingen waar ik dagelijks last van heb. Desondanks is het mij gelukt weer fulltime te werken en op vakantie zelfs een berg te beklimmen!

  • Astrid-Houben

    Astrid Houben

    Hoe kijk je terug op deelname aan het project?
    Meedoen heeft mij enorm geholpen in de verwerking. Het dwong me na te denken over wat de situatie met mij deed op een manier die bij mij past: door visualisatie en kunst. Ook vond ik steun in het ontmoeten van andere jongeren in een vergelijkbare situatie.

    Waar sta je nu?
    Ik ben afgestudeerd en heb anderhalf jaar gewerkt als duurzaamheidstrainee. Daarna ben ik met mijn vriend naar Australië verhuisd. Ik ga eens in de vier maanden naar het ziekenhuis voor een controle. Gelukkig zijn de scans tot nu toe stabiel.

  • DSC_7135-Niels

    Niels Harthoorn

    Hoe kijk je terug op deelname aan het project?
    Ik kijk terug op een waardevol project met een mooi boek als resultaat. Om voor andere jonge kankerpatiënten steun te kunnen bieden. Daarnaast was het voor mezelf ook waardevol.

     Waar sta je nu, in 2025?
    Sinds de deelname aan de Gemene Deler ben ik doorgegaan met studeren, ik zit nu in mijn laatste studiejaar. Daarnaast deel ik alle mooie herinneringen met alle mensen om mij heen.

  • Meiran

    Meiran

    Hoe kijk je terug op deelname aan het project?
    Ik denk er met hele warme gevoelens aan terug. Het was zo bijzonder om samen met Floor en Loet mijn ziekteproces om te zetten in beelden, het was helend om er op deze manier mee bezig te zijn.

    Waar sta je nu?
    Het is nu vijf jaar na de diagnose en ook al heeft de ziekte geen zichtbaar grote rol meer in mijn leven, toch schuift het soms weer naar de voorgrond. Het zal nooit meer weggaan, en dat hoeft ook niet. Het heeft me ook veel moois gebracht, gelukkig.

  • kevin-pas

    Kevin Pas

    Hoe kijk je terug op deelname aan het project?
    Ik kan alleen maar zeggen dat ik met alle liefde aan het boek heb meegewerkt, ik vond het heel mooi, de samenwerking met Loet en Floor, het was heel respectvol ook. Ik heb echt genoten van die tijd, al klinkt dat misschien gek.

    Waar sta je nu?
    Het gaat gelukkig heel goed nu. Mijn dochters vertelden me laatst nog dat ze de Gemene Deler in de huisartsenpraktijk hadden zien liggen.

  • ayla

    Ayla

    Hoe kijk je terug op deelname aan het project?
    Bezig zijn met kunst maken, je gezien voelen als mens en niet als patiënt. Dat was heel fijn. En dan zo’n mooi boek als resultaat, voor anderen om te zien, te lezen en kracht uit te putten.

    Waar sta je nu?
    Ik ben 4 jaar in remissie. Fysiek ben ik weer de oude, ik sport veel, doe alles op de fiets, ben veel in het buitenland voor mijn werk als fotograaf. Mijn wattenhoofd en slechte geheugen zijn nog wel een struikelblok, maar ik heb manieren gevonden om alles in goede banen te leiden.